3 Temmuz 2018 Salı

Sen de yap.



İşaret parmağınla mutluluğu işaret ederek, baş parmağınla kavuşmaları başlatarak bir kare yap her iki elini de kullan ki başlangıçlar da işaretlerin de destek bulsun kendine. Bir gözünü kapat ve yüreğini temsil eden kareni gözüne yaklaştır. Görmek istediklerin sevgi, fedakarlık, yalansız bakışlar, sıralanmış tebessümler, uzanan yardım elleri ve bırakıp gidemeyenlerdir eminim.  Onlara karenin en büyük haliyle bak, bak ki hapsolamasın aydınlığın ve bak ki sen hapsol ağzı kulaklarına varanların kalbine.

 Tek bir siyahlık çirkin kahkahasını duyurarak göz kırparsa şayet telaşsız ve kararlı ellerini uzaklaştır gözünden sıkışıyor siyahlık. Parmakların yani yüreğin belirginleşiyor uzaklaştıkça, güzelliklerine aşına olduğun sen ve seni bekleyen sevgi. Tedirgin siyah, buğulanıyor git gide, pişman. Belirdiğine, kareye girmeye can atışına pişman ve utanç… Şimdi bulunduğu yer aydınlık sevginin en ücra köşesi, feryatlar mutluluklara çarparak dağılıyor burada. O eski kırık yürekler onarılmıyor da küllerinden doğmanın şerefine  nail oluyor ve korku küçüldükçe acıtıyor fakat yok olacağına adı gibi emin.
Boz… yaptığın kareyi boz. Hayatını ellerinle taklit edebilirken ve o en kıvrak kelimelerine layıkken düz  kağıtların buruşuşunu, berrak suların bulanık yüzlerini, gülen bir bebeğin çığlıklarını ağırlama hislerinle.

El ele anılara bata çıka bazen göz yaşlarında yüzerek bazense gözlerinin en derininde kayboldum sanarken yılların ötesinde maviliğine şahit olduğun yeni denizlere misafirsin. Ve yüreğinde tek bir atış.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder